EXODUS. Wystawa malarstwa Alfreda Oruby - wystawa pośmiertna
Alfred Witold Oruba
Wałbrzyski artysta plastyk urodzony 4 lutego 1933 roku w Stanisławowie. Wraz z rodziną przyjechał do Wałbrzycha w 1946 roku, gdzie uczęszczał do Szkoły Muzycznej i I Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1952-1955 studiował w Zakładzie Muzykologii utworzonym w ramach Sekcji Historii Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Po czterech latach studiów opuścił uczelnię i wrócił do Wałbrzycha. Rozpoczął naukę w Technikum Górniczym przy Gimnazjum i Liceum Przemysłu Węglowego. Życie zawodowe związał z Kopalnią „Bolesław Chrobry”, a następnie od 1956 roku aż do emerytury w 1986 roku pracował jako geodeta górniczy w Kopalni Węgla Kamiennego „Wałbrzych”. Za wieloletnią pracę został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi.
Na początku lat sześćdziesiątych zainteresował się sztuką, a przede wszystkim malarstwem. Zaczął poznawać wszystkie kierunki malarstwa światowego. Inspirował się impresjonizmem, fowizmem i ekspresjonizmem. Przygoda z malarstwem rozpoczęła się w jego biurze techniczno geologicznym, kiedy namalował kopię obrazu Georgesa Braquea, który dostrzegł na ścianie. Pierwszych profesjonalnych lekcji rysunku udzielała mu znana nowosądecka malarka i rzeźbiarka Maria Ritter, uczennica m.in. Wojciecha Weissa, Xawerego Dunikowskiego, Ferdynanda Légera.
Po przyjeździe do Wałbrzycha Alfred Oruba czynnie uczestniczył w kole malarzy amatorów działającym przy Górniczym Domu Kultury, które prowadziła wałbrzyska rzeźbiarka Maria Bor Myśliborska. Artystka jako pierwsza odkryła w nim nieprzeciętny talent i zmobilizowała do ubiegania się o uprawnienia malarza profesjonalnego. Po sześcioletniej nauce Oruby napisała list polecający do Wojewódzkiego Wydziału Kultury, który musiał zaopiniować wniosek do ministerstwa i wybrała dwadzieścia najlepszych prac. Obrazy zostały pokazane w Warszawie wieloosobowej komisji składającej się z cenionych artystów i jednogłośnie przyjęte. W 1982 roku Alfred Oruba, pod opieką swojego promotora prof. Jana Tarasina, zdobył bezterminowe uprawnienia artysty plastyka, wydane przez Ministra Kultury i Sztuki.
Z biegiem lat podstawy rysunku i malarstwa przeobraziły się w jego twórczości w sztukę nowoczesną i pozwoliły na odnalezienie własnego, indywidualnego stylu. Charakterystyczne dla jego warsztatu były śmiałe pociągnięcia pędzla, dynamiczne, grubo nakładane faktury oraz nasycone kolorem abstrakcyjne formy, które przeobrażał w niepowtarzalne krajobrazy.
Uprawiał głównie malarstwo sztalugowe w tradycyjnej technice olejnej, w którym dominował pejzaż i martwa natura. Był wieloletnim członkiem wałbrzyskiej grupy twórczej „Kontrast”, która zrzesza wyłącznie artystów profesjonalnych. Uczestnikiem akcji dobroczynnych na rzecz chorych i potrzebujących. Laureatem wielu nagród i wyróżnień. Brał udział w wielu wystawach i plenerach malarskich w kraju i za granicą. Prace w zbiorach Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Niemczech, Szwecji i USA. Z inicjatywy wałbrzyskich górników, aby uczcić pamięć artysty, jedną z ulic w dzielnicy Konradów nazwano imieniem Alfreda Witolda Oruby. Zmarł 26 lipca 2014 roku w Wałbrzychu.
