RYSUNEK XVI - XVIII W. WŁOCHY, NIEMCY, NIDERLANDY
"RYSUNEK XVI - XVIII W. WŁOCHY, NIEMCY, NIDERLANDY" ze zbiorów Muzeum Narodowego we Lwowie imienia Andrzeja Szeptyckiego.
Wystawa „Rysunek XVI – XVIIIw. Włochy, Niemcy, Niderlandy” ze zbiorów Muzeum Narodowego we Lwowie im. Andrzeja Szeptyckiego”, przedstawia unikatową kolekcję 170 oryginalnych rysunków prawie nieznaną badaczom i szerszym kręgom widzów.
W takiej samej ilości kolekcja po raz pierwszy była eksponowana na wystawie jubileuszowej poświęconej 100 rocznicy Muzeum Narodowego we Lwowie w 2014r. Było to możliwe dzięki 40 letniej działalności pracowni konserwacji, która od czasu swego powstania w 1972r. przekształciła się w potężny dział konserwacji. Zalążkiem kolekcji stał się bogaty zbiór rysunków włoskich mistrzów XVII-XVIIIw., w większości należących do szkoły weneckiej, która zajmowała istotne miejsce we Włoszech w XVIIw.
Bardzo ważne, dla wyrobienia sobie zdania o twórczej manierze niektórych malarzy i stylistyce zachodnioeuropejskiego, a zwłaszcza włoskiego, przygotowawczego rysunku epoki renesansu, baroku i rokoko są prace wykonane ołówkiem, sangwiną, węglem, kredą i innymi technikami, takich mistrzów jak: Michał Anioł, Tycjan, Giovanni Battista Tiepolo i malarzy jego kręgu (szkoła wenecka), Giovanni Battista Piazzetta (szkoła wenecka), Andrea Schiavone (szkoła wenecka), Salvator Rosa (szkoła neapolitańska), Gaetano Gerardo Zompini (szkoła wenecka), Francesco Solimena (szkoła neapolitańska) Guido Reni (szkoła bolońska), Giovanni Battista Crosato (szkoła wenecka), Giovanni Battista Pittoni (szkoła wenecka), Nicola Grassi (szkoła wenecka), Marco Benefial (szkoła rzymska), Francesco Novelli (szkoła wenecka), Giovanni Battista Marcola (szkoła wenecka), Carl Maratta (szkoła wenecka), Antonio Balestra (szkoła wenecka), Giaсomo Palma (szkoła wenecka), Santo Piatti (szkoła wenecka) oraz artystów kręgu Giaсoma Tintoretta i innych, jak również pokaźna ilość prac o wysokim poziomie artystycznym nieznanych malarzy.
Rysunek jest wyjątkowym rodzajem sztuk pięknych. Jest interesujący ze względu na to, że już w początkowej fazie wykazuje tendencje i zmiany w stylach sztuki, nurtach, odkrywa tajemnice stopniowego rozwoju artystycznego. Rysunek, zgodnie ze swoim przeznaczeniem, jest elementem przygotowawczym do obrazów czy polichromii i z reguły jest pełen poszukiwań i eksperymentów w kompozycji i w technice. Dawny rysunek – to swego rodzaju twórcze laboratorium, w którym odkrywamy artystyczne tajemnice twórczości mistrzów. Pod tym kątem wystawa pozwala odczuć artystyczne idee XVI–XVIII w. i głębiej zrozumieć charakter malarstwa epoki wielkich kulturowych zmian.
/Ołena Kis-Fedoruk- fragment tekstu z katalogu PGS „Rysunek XVI-XVIII w. Włochy, Niemcy, Niderlandy ze zbiorów Muzeum Narodowego we Lwowie imienia Andrzeja Szeptyckiego”./