Mistrz i Uczniowie – Nasze Baśnie
Aktualną wystawę obrazów studentów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu z pracowni Malarstwa prowadzonej przeze mnie oraz asystenta Piotra Saula, prezentujemy w przestrzeni wystawienniczej Galerii w Zamku Książ.
Ekspozycja prezentuje także obrazy i obiekty artystyczne nas jako twórców i dydaktyków.
Spotkanie z propozycją artystyczną naszych studentów nie jest łatwe, gdyż nie poddaje się ona prostej klasyfikacji. Poruszają się oni wśród współczesnych kierunków artystycznych, inspirując się nimi, przetwarzając ich niektóre założenia, przede wszystkim starają się tworzyć własny język wyrazu plastycznego.
Obrazy jakie można tu zobaczyć mogą wyzwolić siłę wyobraźni. Są osadzone w teraźniejszym czasie. Zróżnicowane tonacje, ekspresyjne pociągnięcia pędzla, wielokrotnie kontrastowe zestawienia kolorystyczne jak również zdecydowany rysunek, podkreślają wagę i znaczenie emocjonalne przedstawianego tematu. Żywiołowość tworzenia, spontaniczność charakterystyczna dla młodych artystów, graniczy na tej wystawie z analitycznym poszukiwaniem własnej kompozycji, materii malarskiej i koloru. W swoim malarstwie próbują zrealizować pragnienie oddania nastroju refleksji nad kondycją współczesnego świata, którego wizerunek przenikniony jest wielokroć sprzecznymi energiami, ale zawsze pełen witalności życia i nadziei. Umiejętność osobistej, kreatywnej syntezy jaką obserwuję u moich studentów, może świadczyć o stopniowo rozwijającej się dojrzałości artystycznej. Młodzi autorzy wystawy, pragną także stworzyć za pomocą specjalnie ujętego tematu pełne uczuć zwierciadło wyobrażeń o meandrach komunikacji międzyludzkiej. Kierują uwagę na zmysłowe, a także psychologicze, często złożone ułomności ludzkiej egzystencji. Studenci z naszej pracowni, wykazują badawczą naturę w poszukiwaniu orginalnych efektów artystycznych oraz twórczą przenikliwość. Dają one interesujące rezultaty, wydobywające głebokie, humanistyczne treści.
Wydają się przemawiać za radością oraz miłością do świata prawdziwych i niewymuszonych kontaktów z otaczającą rzeczywistością.
W wielu obrazach możemy tu zauważyć pewne elementy sztuki pierwotnej, które znamy z historii zarania ludzkości. Są to podstawowe archetypy i antynomie jakie tkwią również w obecnym człowieku: miłość i destrukcja, walka i potrzeba harmonii. Uniwersalna semiotyka jaka występuje w pierwotnej kulturze, dotyka duszy w niezwykle prosty sposób. Może to być siła kształtów i kolorow pokazana za pomocą specyficznej formy wizualnej. Wielokrotnie inspirując się tym, studenci osiągają możliwość przekazania doznań i metafor trudno wyrażalnego sensu ludzkiego istnienia. Wystawa ta stara się zaznaczyć swoją tożsamość pełnymi odniesień symbolami, przekładając niejako na teraźniejszy sposób baśniowe treści, jak również odwołuje się do humanistycznych wartości. Lecz najważniejsza jest tu gorąca temperatura emanująca z tych realizacji, również podkreślająca radość życia.
O swojej twórczości chciałbym napisać kilka słów, podreślając, że kształtując formę oraz ideę przekazu artystycznego, pragnę ją przedstawić w takiej przestrzeni wizualno-psychicznej, która powoduje szczególną atmosferę ,,baśniowej realności“. Treść i struktura baśni wyraża podstawową mądrość, czytelną dla wszystkich w wielu kulturach. Sięga ona korzeniami do znanych archetypów, a zarazem stanowi swoistą zagadkę, którą można rozwiązać osobiście. W mojej baśni banalna codzienność ulega przemianie w realizację pragnień o życiu niewymuszonym, zgodnym z projekcjami nieskrępowanej fantazji. Możemy dostrzec tu również nowe mity i symbole naszych czasów. Malarstwo moje chce wyzwolić pytania o przyszłość naszej cywilizacji. Pracuję nad wizją rzeczywistości pełnej pozytywnych, choć niezwyklych zdarzeń, emitujących energię witalności życia, gdzie wyobraźnia posiada potencjał mocy sprawczych. Najważniejsze dla mojej sztuki jest wyrażanie buntu przeciw hipokryzji, zmienianie stereotypów, prometejska walka o wartości, humor i miłość.
prof. z. Krzysztof Skarbek
ASP we Wrocławiu maj 2015
