Kazimierz Starościak - wałbrzyski malarz
Kazimierz Starościak.
Urodzony 4 marca 1932 roku w Hłomczy koło Sanoka.
W latach 1953 – 54 studiował w PWSSP w Poznaniu na Wydziale Rzeźby, a od roku 1954 w warszawskiej ASP ma Wydziale Malarstwa, gdzie w roku 1959 uzyskał dyplom w pracowni prof. Edwarda Kokoszki. Uprawiał malarstwo, rysunek i grafikę. Przez wiele lat był pedagogiem i opiekunem amatorskiego ruchu plastycznego w Wałbrzychu. Organizował plenery plastyków nieprofesjonalnych.
W latach 1960 – 62 był członkiem grupy twórczej „Wałbrzych”, a w latach 1976 – 79 był przedstawicielem delegatury oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków w Wałbrzychu. Był wielokrotnie nagradzany za twórczość, m.in. Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1977), nagrodami i wyróżnieniami przyznawanymi przez władze miasta Wałbrzycha za całokształt twórczości oraz za zasługi dla miasta i regionu, a także nagrodami w kilku edycjach Ogólnopolskiego Turnieju o Złotą Lampkę Górniczą w Wałbrzychu oraz wyróżnieniami w ogólnopolskich konkursach plastycznych.
Brał udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Kazimierz Starościak zmarł nagle 28 marca 2013 r. w Wałbrzychu.
Najbardziej znany i lubiany przez wałbrzyszan, również poprzez swoją długoletnią działalność edukacyjną i koordynacyjną ruchu amatorskiego. Niezwykle uzdolniony artysta malarz, zainspirowany źródłową kulturą kresową, którą w naturalny sposób przeniósł na teren regionu wałbrzyskiego. Malarstwo Kazimierza Starościaka, jest niezwykle poetyckie, zupełnie jak w twórczości genialnego Marca Chagalla.
